Veel artsen noemen prostatitis gekscherend mannelijke menopauze. Zo'n ziekte wordt in 20% van de gevallen bij mannen na veertig jaar gediagnosticeerd, in 70% - na zestig jaar en in 90% van de gevallen na zeventig jaar. De ziekte kan in twee vormen voorkomen: acute en chronische prostatitis. Deze ziekte moet worden behandeld, vooral omdat ze zich goed leent voor therapie. Maar veel mannen negeren de onaangename symptomen, wat leidt tot de ontwikkeling van veel complicaties die moeilijker te genezen zijn.
Ontwikkelingsredenen
Acute prostatitis is een acute pathologie van de prostaat die ontstaat als gevolg van een inflammatoir en infectieus proces in een orgaan door de penetratie van pathogenen in de weefsels. De ziekte wordt gekenmerkt door het optreden van zwelling van de klier, etterende inhoud in de weefsels.Dit leidt tot het optreden van veel onaangename symptomen, een schending van de functionaliteit van de organen van het urogenitale systeem.
Er zijn veel oorzaken van acute prostatitis. In de meeste gevallen wordt het veroorzaakt door pathogene microben.Sommige microben kunnen bij een gezond persoon passief op de huid of darmen voorkomen. Onder invloed van sommige factoren worden ze geactiveerd, dringen ze door in de weefsels van de klier en vermenigvuldigen ze zich daar actief. Vaak verschijnt de aandoening als gevolg van SOA's, bijvoorbeeldchlamydia, ureaplasmosis, gonorroe, enz.
Ook treedt een acute vorm van prostatitis op als complicatie vanurethritis. Ziektekiemen komen binnen via kanalen die uitkomen in de urethra. Ook wordt de verspreiding van bacteriën uit andere organen van het urogenitale systeem vaak de oorzaak van het optreden van prostatitis. Vaak kan de klier worden aangetasttijdens chirurgische ingrepen, katheterisatie, diagnostische maatregelen.
Aangezien er een groot aantal bloedvaten in de prostaatklier is, kan een infectie hier komen met de bloedstroom in aanwezigheid van chronische pathologieën in het lichaam, bijvoorbeeldtonsillitis, bronchitis, enz.In de aanwezigheid vananale fissurenkunnen microben de prostaat binnendringen met lymfestroom.
Maar infecties leiden niet altijd tot de ontwikkeling van ziekten. Congestie in de vaten van het bekkengebied, die zich ontwikkeltbij langdurige onthouding van geslachtsgemeenschap of een groot aantal daarvan.
Congestie wordt ook in verband gebracht metgebrek aan lichamelijke activiteit, constante constipatie, alcoholisme, spataderen in het bekkengebied, onderkoeling.
Classificatie
In de urologie worden verschillende vormen van pathologie onderscheiden, die ook de ontwikkelingsstadia zijn:
- Catarrale vormwordt gekenmerkt door het optreden van een ontsteking in het orgaan, een verandering in het slijmvliesepitheel. Na verloop van tijd treedt de zwelling van de klier op, er wordt een mucopurulent geheim in verzameld, wat bijdraagt aan de progressie van de ziekte.
- Dan verschijnt focale suppuratie. De ziekte gaat over in het tweede stadium (vorm) -folliculaire vorm. De urinekanalen zijn vernauwd of geblokkeerd, het geheim wordt niet langer normaal uitgescheiden door het orgel. Pus kan in de urinewegen worden uitgescheiden en daar etterende haarden vormen. De cellen van de klier veranderen, de prostaat blijft opzwellen en groter worden.
- Parenchymale vormontwikkelt zich wanneer een orgaan volledig ontstoken is, daarin ontwikkelt zich een etterende infectie. Bij afwezigheid van therapie versmelten kleine etterende haarden tot één grote, een abces ontwikkelt zich, dat vaak uitmondt in de urethra, darmen en blaas. In sommige gevallen is het mogelijk om deze vorm van pathologie onmiddellijk te ontwikkelen wanneer de infectie het interstitiële weefsel van een orgaan met bloed- of lymfestroom binnendringt.
Symptomen
Toont symptomen van acute prostatitis. Hoe sterk de symptomen zichtbaar en voelbaar zullen zijn, hangt af van de vorm (stadium) van de ziekte. Veelvoorkomende symptomen van de ziekte zijn de volgende:
- pijnsyndroom tijdens uitscheiding van urine;
- symptomen van intoxicatie;
- pijn in het genitale gebied;
- frequente aandrang om naar het toilet te gaan, vooral 's nachts;
- mogelijke afscheiding uit de urethra.
Naarmate de prostatitis van een man vordert, zal het pijnsyndroom zich uitbreiden naar andere gebieden. Dit komt door de overdracht van impulsen langs de zenuwuiteinden. De uitscheiding van urine wordt erg pijnlijk. Vaak ontwikkelt zich in dit stadium een acute vertraging, die als een gevaarlijke toestand wordt beschouwd, omdat dit kan leiden tot het scheuren van de blaas.
De symptomen van acute prostatitis blijven toenemen. Er is ernstige pijn tijdens stoelgang, de lichaamstemperatuur stijgt. De prostaat wordt vergroot, strak en pijnlijk. De urine zal troebel zijn door de inhoud van pus en slijm.
In het laatste stadium manifesteert de ziekte zich sterk.
De lichaamstemperatuur stijgt enorm, gaat gepaard met koorts en koude rillingen, verlies van eetlust, ernstige zwakte, uitputting van het lichaam als geheel. Het plassen kan volledig stoppen en de man zal acute hevige pijn ervaren wanneer hij probeert naar het toilet te gaan. Deze toestand is ondragelijk, het pijnsyndroom begint zich door het bekkengebied te verspreiden. Een man kan voor zichzelf geen plaats vinden, hij wordt gedwongen met verscholen ledematen te liggen. Als de ontsteking zich naar het rectum heeft verspreid, komt er slijm uit de anus. Een geelgroen slijm vermengd met bloed komt vrij uit de urinewegen.
Deze aandoening kansepsis, cystitis, pyelonefritis, chronische prostatitis, abcesveroorzaken. In dit geval is een spoedopname van de patiënt en een spoedbehandeling vereist.
Diagnostiek
Aangezien de symptomen van acute prostatitis bij mannen behoorlijk uitgesproken zijn, kan de arts onmiddellijk een pathologie vermoeden. Maar hij heeft een grondig onderzoek nodig. Rectaal onderzoek is in dit geval strikt gecontra-indiceerd.
De uroloog moet het stadium (de vorm) van de ziekte bepalen met behulp van laboratorium- en instrumentele technieken. De dokter neemt eenprostaatgeheimvoor onderzoek. De concentratie van leukocyten zal erin worden verhoogd, wat duidt op acute ontsteking.
Vervolgens wordenlaboratoriumtests van bloed en urine uitgevoerd. De urine wordt verzonden voor bacteriologische kweek voor onderzoek, evenals bepaling van de veroorzaker van de infectie en de gevoeligheid voor antibacteriële geneesmiddelen. Het is ook mogelijk om:
- PCR voor SOA-detectie;
- uroflowmetrie om de ernst van orgaanaandoeningen te identificeren;
- Echografie van de prostaat om de vorm en grootte van het orgaan te bepalen, veranderingen daarin, het stadium van de ziekte;
- dopplerometrie helpt om acute prostatitis te onderscheiden van andere pathologieën;
- MRI van de bekkenorganen wordt vaak voorgeschreven bij het plannen van een chirurgische ingreep;
- analyse van de concentratie van SPA in het bloed;
- onderzoek van uitstrijkjes van urethrale afscheiding;
- punctie van delen van het orgel bij vermoedelijke etterende infectie en abces.
Behandeling
Een uroloog zal u in detail vertellen hoe u acute prostatitis moet behandelen. Het belangrijkste onderdeel van de therapie is een antibacterieel medicijn, dat wordt geselecteerd in overeenstemming met de resultaten van bacteriële cultuur. Binnen twee of drie dagen begint het antibioticum te helpen, voelt de persoon zich veel beter, begint de pijn af te nemen. Maar bij deze vorm van de ziekte moeten dergelijke medicijnen gedurende een maand worden ingenomen, zelfs als de symptomen volledig zijn verdwenen.
Het is ook nodig om te voorkomen dat de ziekte chronisch wordt, wat vrij vaak voorkomt.
Bij het kiezen van een medicijn houdt de dokter rekening met andere factoren:
- sommige middelen dringen niet goed door in de weefsels van de klier;
- andere middelen hopen zich in grote hoeveelheden op in weefsels.
Behandeling van acute prostatitis bij mannen moet gebaseerd zijn op het gebruik van krachtige medicijnen, zoals in andere gevallen die het leven van een persoon bedreigen. Gewoonlijk schrijven artsen fluorochinolonen voor. Bij gebruik van macroliden moet de dosering hoog zijn. Dit geldt vooral bij patiënten met immunosuppressie.
Antibiotica worden meestal gegeven via intraveneuze injecties. In de beginfase kan de ziekte thuis of poliklinisch worden behandeld.In dit geval wordt bedrust voorgeschreven, aangezien elke stroombelasting de verspreiding van infectie en de ontwikkeling van sepsis kan veroorzaken.
In combinatie met antibiotica worden ook de volgende medicijnen voorgeschreven:
- analgetica;
- antipyretica;
- NSAID's;
- bij ernstige pijn kan een opiaat worden voorgeschreven;
- diuretica om intoxicatie van het lichaam te verminderen;
- laxeermiddelen om de stoelgang te vergemakkelijken;
- krampstillers om de uitscheiding van urine te vergemakkelijken;
- alfablokkers.
Als een man acute urineretentie heeft, wordt ureumkatheterisatie uitgevoerd. Antiandrogenen worden vaak gebruikt om zwelling en ontsteking in het orgaan te verminderen, de uitstroom van secreties te verbeteren, de bloedstroom in de klier te normaliseren en het risico van verspreiding van infectie door het lichaam te verminderen.
Gebruik van hormonen zoals oestrogeen, koude klysma's om zwelling en pijn te verlichten. Massage- en thermische procedures voor deze vorm van de ziekte zijn ten strengste verboden. Ze kunnen alleen tijdens de herstelperiode worden aangebracht.
Operatie
Als er geen pijn is, kan de arts de ontwikkeling van een abces vermoeden. In dit geval wordt een chirurgische ingreep uitgevoerd om de gebieden waarin deze voorkomt te elimineren. Prikdrainage van een abces wordt vaak gebruikt. In ernstige en extreme gevallen wordt het orgel verwijderd.
De operatie wordt voorgeschreven in de aanwezigheid van een abces, acute urineretentie, ernstig pijnsyndroom dat niet door medicijnen kan worden geëlimineerd, het verschijnen van stenen en neoplasma's, evenals de ineffectiviteit van medicamenteuze behandeling, frequente infecties van het urogenitale systeem, paraproctitis.
De chirurg kan een van de volgende technieken gebruiken:
- TRUP (transurethrale resectie)omvat het verwijderen van de binnenkant van het orgel. Meestal gebruikt;
- Prostatectomieomvat gedeeltelijke of volledige verwijdering van een orgaan via een incisie in de onderbuik;
- Laserchirurgie. In dit geval worden de aangetaste delen van het orgel verwijderd met een laser;
- Het abces wordt afgevoerdvia het rectum. Een drain wordt in de incisie ingebracht, waardoor pus wordt weggepompt;
- Om de uitscheiding van urine te vergemakkelijken, wordt eentransurethrale incisiein het orgaan uitgevoerd.
Wanneer de structuur van de weefsels van de klier wordt hersteld, zijn functies worden genormaliseerd, het geheim van de prostaat normaliseert de samenstelling, de veroorzaker van de pathologie zal volledig uit het lichaam worden geëlimineerd, we kunnen praten over de genezing van prostatitis.
Voorspelling
Met therapie zal de prognose van de ziekte goed zijn. Soms ontwikkelen zich negatieve gevolgen van acute prostatitis. De ziekte kan chronisch worden, dan zal het moeilijker zijn om te elimineren. Gevaarlijke gevolgen van een onbehandelde ziekte zijn orgaanabces, sepsis, acute urineretentie. In sommige gevallen kan door het optreden van complicaties de dood optreden. Maar meestal laten mannen dergelijke gevolgen niet ontwikkelen, omdat ze naar de dokter komen en een therapie beginnen.
Preventie
Met het oog op preventie is het noodzakelijk om het optreden van predisponerende factoren te voorkomen. Dit vereist een tijdige behandeling van alle infecties in het lichaam, zodat ze niet chronisch worden en geen potentiële infectiehaarden worden die zich naar de prostaatklier verspreiden.
Bij het uitvoeren van chirurgische ingrepen moet de arts letten op het gebruik van antiseptica. Anders neemt het risico toe dat ziektekiemen het lichaam van de patiënt binnendringen. Het is belangrijk dat een man en zijn seksuele partner SOA's tijdig behandelen, en het is het beste om het optreden ervan te voorkomen. Het seksleven moet plaatsvinden met één vaste partner, het moet regelmatig zijn.
Het is noodzakelijk om een actieve levensstijl te leiden, te sporten of te bewegen, de regels van intieme hygiëne in acht te nemen.
Mannen zoeken gewoonlijk medisch advies in noodgevallen. Maar als er negatieve signalen verschijnen, is het beter om onmiddellijk contact met hen op te nemen. Dit helpt veel gezondheidsproblemen te voorkomen en in sommige gevallen zelfs levens te redden.