Prostatitis is een van de meest voorkomende urologische aandoeningen waarbij een ontstekingsproces ontstaat dat de weefsels van de prostaatklier bedekt. Prostatitis kan zich manifesteren bij mannen van alle leeftijden en gaat vaak gepaard met andere aandoeningen van het voortplantingssysteem. De oorzaken van prostatitis bij mannen kunnen verschillen, en om de kans op het ontwikkelen van deze ziekte te verkleinen, moeten ze in meer detail worden overwogen.
Classificatie
Met betrekking tot de ontwikkeling van het pathologische proces zijn er drie hoofdvormen van prostatitis:
- Sharp.Symptomen treden plotseling op en zijn het meest uitgesproken. Daarom gaan de meeste mannen met een acuut verloop van prostatitis naar de dokter in de eerste dagen van het open verloop van het proces. Een typisch symptoom van de ziekte is ernstige lage rugpijn, die optreedt tegen de achtergrond van een stijging van de lichaamstemperatuur tot 39 graden. Meestal is de oorzaak van prostatitis een infectieuze focus, die zich kan ontwikkelen in verre organen.
- Chronisch.Als acute prostatitis niet op tijd wordt behandeld, verandert de ziekte in een chronische vorm. Het wordt gekenmerkt door minder uitgesproken symptomen en de algemene toestand van de patiënt kan bevredigend worden genoemd. De temperatuur zakt naar normale limieten.
- Stagneert.Niet-infectieus ontstekingsproces. Het wordt veroorzaakt door stagnerende processen die worden waargenomen in de bekkenorganen. De ziekte wordt gekenmerkt door een progressieve ontwikkeling met een geleidelijke toename van pathologische symptomen. Tegenwoordig is deze vorm van de ziekte uiterst zeldzaam.
De chronische vorm van de ziekte wordt als zeer gevaarlijk beschouwd, aangezien de meeste mannen milde symptomen negeren en een bezoek aan een specialist uitstellen. Met deze benadering is de ontwikkeling van talrijke complicaties van de ziekte mogelijk.
De ziekte is in de loop van de tijd "jonger" geworden en kan dus op elke leeftijd voorkomen.
Wat veroorzaakt prostatitis?
Deze ziekte komt voor bij een derde van de mannen in de leeftijd van 20-60 jaar. Daarom kan deze aandoening, in tegenstelling tot een aantal aandoeningen van het urogenitale systeem, niet leeftijdsgebonden worden genoemd. Er zijn een aantal oorzaken van prostatitis bij mannen, waarvan de belangrijkste hieronder worden besproken.
Acute en chronische infecties
Infectieuze laesies zijn de eerste oorzaak van prostatitis. Wanneer de infectie de prostaat binnendringt, ontwikkelt zich een ontstekingsproces. Meestal worden ziekten als gonorroe en urethritis provocateurs van deze vormen van prostatitis.
Pathologische processen zoals cariës, tonsillitis, tuberculose enzovoort kunnen de ontwikkeling van infectieuze prostatitis veroorzaken.
Om deze vorm van de ziekte te genezen, is het noodzakelijk om het infectieuze agens te elimineren dat de belangrijkste oorzaak van zijn ontwikkeling werd. Pas na neutralisatie van de belangrijkste veroorzaker van infectie kan prostatitis volledig worden genezen.
Congestie
Elke man zou genoeg seks moeten hebben in zijn leven - anders ontsnapt hij niet aan problemen met zijn prostaat.
Het gevolg van het ontbreken van een regelmatig seksleven kan de ontwikkeling van congestie in de prostaat zijn. Tegelijkertijd wordt de bloedcirculatie in het orgaan verstoord, waardoor het geheim stagneert, wat de werking ervan verstoort. Dit alles kan leiden tot vervorming van de prostaat en de ontwikkeling van een ontstekingsproces.
Regelmatige seksuele activiteit stelt u in staat stagnatie van prostaatafscheiding te voorkomen. Bovendien bevelen experts aan dat hun patiënten afzien van promiscue relaties door een permanente seksuele partner te zoeken.
Zittend werk
In de afgelopen decennia is er een acute trend geweest in de overgang van handmatige naar geestelijke arbeid. En het is een zittende levensstijl die een van de hoofdoorzaken is van prostatitis bij mannen.
Bovendien leidt een zittende levensstijl tot een verslechtering van de functies van het zenuwstelsel, het endocriene en cardiovasculaire systeem. Als gevolg hiervan ontvangen de cellen van de prostaatklier minder zuurstof, wat leidt tot het creëren van optimale omstandigheden voor de reproductie van pathogene microflora.
En hoewel zittend werk geen directe oorzaak van prostatitis is, creëert het optimale omstandigheden voor infectie van de prostaatklier. Om prostatitis te voorkomen, moet het lichaam daarom regelmatig lichamelijk actief zijn.
Bij het leiden van een actieve levensstijl normaliseert de bloedstroom van een persoon, werken het endocriene en zenuwstelsel beter. Daarom worden de weefsels van de prostaatklier beschermd tegen zuurstofgebrek.
Langdurige onthouding
Als er geen regelmatige seksuele activiteit is, stagneert de secretie in het orgaan. Met het oog hierop wordt de bloedcirculatie in de weefsels van de prostaat moeilijk. Het resultaat is hetzelfde als bij het leiden van een passieve levensstijl.
Zuurstofgebrek leidt ertoe dat er in de weefsels van de prostaatklier ideale omstandigheden zijn voor de reproductie van pathogene microflora. Als gevolg hiervan is slechts een lichte infectie van het lichaam voldoende om de gegarandeerde ontwikkeling van prostatitis te garanderen.
Onderkoeling
Bevriezing is een zekere manier om pathologie te laten verschijnen.
Wetenschappers beweren dat onderkoeling een van de belangrijkste provocateurs is van de ontwikkeling van prostatitis. Prostatitis door onderkoeling ontwikkelt zich om verschillende redenen:
- Door onderkoeling treedt vasoconstrictie op, wat leidt tot een verzwakking van de weefselvoeding en een verslechtering van het functioneren van organen.
- Bij een aanzienlijke bevriezing van het lichaam wordt het immuunsysteem van een persoon verzwakt. Dit leidt ertoe dat het lichaam vatbaar wordt voor verschillende soorten infectieuze laesies.
Onderkoeling wordt vooral gevaarlijk voor die mannen die al eerder prostatitis hebben ontwikkeld. Zelfs als de ziekte is behandeld, kan deze terugkeren.
Om de ontwikkeling van prostatitis te voorkomen, is het noodzakelijk om u in het koude seizoen warm te kleden om te voorkomen dat u op koude en koude oppervlakken zit. Ook op een onvoldoende warme vloer is het verboden blootsvoets te lopen.
Andere redenen
De ontwikkeling van prostatitis kan niet alleen optreden vanwege de bovenstaande redenen, maar ook onder invloed van dergelijke factoren:
- zwaarlijvigheid;
- slechte werkomstandigheden, waarbij het perineumgebied sterk wordt belast of aanzienlijk wordt geschud;
- hormonale stoornissen;
- ARVI overgedragen op de benen;
- Chronische constipatie.
De beste preventie van deze ziekte is het vermijden van bovenstaande factoren. De mannen die eerder prostatitis hebben gehad, zijn bijzonder vatbaar voor de ontwikkeling van deze ziekte.
Wie loopt er risico
Iedereen die eerder problemen heeft gehad met de prostaatklier, kan opnieuw met de ziekte worden geconfronteerd.
Na te hebben overwogen wat prostatitis veroorzaakt, is het noodzakelijk om de groep personen te bepalen die vatbaar zijn voor het uiterlijk ervan. De volgende mannen zijn vatbaar voor prostatitis:
- een zittende levensstijl leiden;
- lijdt aan frequente obstipatie;
- zwaarlijvig;
- bezig met zittend werk;
- onderhevig zijn aan zware stress en zware lichamelijke arbeid;
- onregelmatige seks hebben of vaak van seksuele partner wisselen;
- had eerder prostatitis;
- lijdt aan immuunstoornissen;
- alcohol- en sigarettenmisbruikers.
Kenmerken van ontwikkeling bij jong en oud
Prostatitis kan zich bij jonge mensen ontwikkelen door een aantal factoren. De belangrijkste zijn: zittend werk, gebrek aan een volwaardig intiem leven, een zittend leven. Om de ontwikkeling van deze ziekte tot een minimum te beperken, moet u deze factoren uit uw leven uitsluiten.
Bij ouderen ontwikkelt de ziekte zich meestal tegen de achtergrond van het uitsterven van de seksuele functie. Naarmate het lichaam ouder wordt, ondergaat het voortplantingssysteem veranderingen, waardoor het vroeg of laat ophoudt te functioneren. Een merkbare afname van de vruchtbaarheid wordt waargenomen bij mannen van 45-50 jaar.
Bovendien kan dit gebeuren onder invloed van hormonale veranderingen in het lichaam, waardoor het volume van de aanmaak van testosteron afneemt. En het zijn deze veranderingen die een van de hoofdoorzaken van prostatitis zijn.
Redenen voor de overgang van het acute stadium van de ziekte naar het chronische
Hoewel acute prostatitis wordt gekenmerkt door levendige symptomen, waardoor de patiënt gedwongen wordt een specialist te zien, heeft de chronische vorm meestal geen kenmerkende symptomen. In de meeste gevallen hebben mannen geen haast om een dokter te zien en merken ze een klein ongemak. En als gevolg hiervan ontwikkelt de ziekte zich tot ernstigere vormen.
Maar hoe wordt de ziekte chronisch? Meestal is de oorzaak van de ontwikkeling van een chronisch proces een onvoldoende behandelde acute vorm van de ziekte. In dit geval vindt de overgang van de ene vorm naar de andere plaats onder invloed van de volgende factoren:
- De behandeling werd laat gestart.
- Er is geen effectieve therapie gegeven of de verkeerde techniek is gekozen.
- De immuunrespons van de patiënt is aanzienlijk verminderd.
- Er was geen behandeling voor acute prostatitis.
Het moet duidelijk zijn dat het asymptomatische chronische verloop van het ontstekingsproces vroeg of laat eindigt met een exacerbatie. Dan heeft de patiënt alle tekenen van de ziekte, inclusief ernstige pijn in het perineum en onderrug, moeite met urineren en depressie van de seksuele functie.
Chronische prostatitis heeft één belangrijk kenmerk: wanneer primaire ontsteking van de prostaat optreedt, is er sprake van een verslechtering van de innervatie van dit orgaan. Dit heeft op zijn beurt een extreem negatief effect op zijn werk en veroorzaakt vaak auto-immuunprocessen. In dit geval begint het immuunsysteem antilichamen te produceren tegen de weefsels van de prostaat. Daarom zal het, zelfs als de primaire infectie wordt geëlimineerd, de progressie van dergelijke prostatitis niet kunnen voorkomen.
Symptomen
Het belangrijkste symptoom van de ontwikkeling van prostatitis is pijn. Het geeft aan dat zich een ontstekingsproces ontwikkelt in de prostaat. In dit geval kunnen onaangename gewaarwordingen van verschillende aard en intensiteit zijn. Urineren veroorzaakt hevige pijn.
Deze ziekte is bijzonder ongemakkelijk, omdat ze zich in de acute fase van haar ontwikkeling bevindt. Tegen de achtergrond van ernstige pijn heeft de patiënt slaapstoornissen, zijn prestaties zijn aanzienlijk verminderd, net als de algehele kwaliteit van leven.
Pijn bij prostatitis heeft het volgende karakter:
- gelokaliseerd in het perineum, onderbuik, onderrug;
- stralen uit naar het genitale gebied;
- onaangename gewaarwordingen intensiveren bij het naar het toilet gaan, tijdens opwinding en tijdens het ejaculatieproces;
- gaan gepaard met seksuele disfunctie.
Erectieproblemen zijn een kenmerkend symptoom van een chronische vorm van de ziekte. Gezien het feit dat dergelijke disfuncties in verschillende mate kunnen manifesteren, heeft hun therapie enkele verschillen.
Het is niet ongebruikelijk dat mannen een trage erectie hebben met prostatitis. De meeste patiënten slagen er helemaal niet in om geslachtsgemeenschap te voltooien of de ejaculatie is voorbarig. Dergelijke aandoeningen hebben een negatieve invloed op de samenstelling van het sperma.
Behandelmethoden
Het specifieke type therapie wordt bepaald door een specialist op basis van de kenmerken van het beloop van de ziekte. In dit geval moet rekening worden gehouden met de redenen voor de ontwikkeling van deze ziekte. De belangrijkste methode om de acute vorm van de ziekte te behandelen, is dus antibiotische therapie. Deze medicijnen worden zelfs ingenomen als de ziekte niet bacterieel van aard is.
Er wordt een complexe behandeling geboden voor chronische prostatitis. Het bevat de volgende procedures:
- medicamenteuze behandeling;
- fysiotherapie;
- het nemen van immunomodulatoren;
- prostaatmassage.
Als chronische prostatitis een niet-bacteriële aard heeft, wordt de behandeling uitgevoerd door niet-steroïde geneesmiddelen te nemen. Kalmerende middelen worden gebruikt als aanvullende behandeling.
Preventie van prostatitis wordt gereduceerd tot een actieve levensstijl, regelmatige geslachtsgemeenschap met een vaste partner en tijdige behandeling van infectieziekten.