De eerste symptomen van prostatitis bij mannen

Prostatitis verwijst naar een puur mannelijke pathologie van de urinewegen en het voortplantingssysteem. De ziekte kan acuut of chronisch zijn en zich bij elke patiënt anders manifesteren. Tegenwoordig is het een veel voorkomende aandoening van het urogenitale systeem. Op dit moment is de ziekte veel jonger geworden en komt ze al voor bij mannen ouder dan 25 jaar. In dit artikel zullen we de vraag bespreken: hoe prostatitis zich manifesteert en de behandeling ervan.

Vereiste informatie

De aard van prostaatdisfunctie hangt af van een bepaald stadium van seksuele ontwikkeling bij mannen:

• Schade aan de prostaatklier bij juveniele mannen is mogelijk. Een dergelijke aandoening wordt echter niet als een afzonderlijke ziekte beschouwd vanwege de onontwikkelde klier;
• mannen met een ruig seksleven hebben een grotere kans op prostatitis in de vorm van een acuut ontstekingsproces;
• prostaatziekte bij volwassen mannen manifesteert zich in de vorm van een van de drie aandoeningen: goedaardige en kwaadaardige tumoren, chronische prostatitis.

Mensen die enige vorm van verwijdering van voortplantingsorganen hebben ondergaan, hebben geen prostaatfunctie.

De prostaat is een bijkomende klier van het voortplantingsapparaat in de sterke helft. Het bevindt zich op de kruising van de urinewegen en de ejaculatietunnel. Het belang van de prostaatklier bij adolescenten vóór de puberteit is niet onderzocht. Bij een volwassene is de prostaat verantwoordelijk voor:

• de vorming van een afscheiding die de zaadvloeistof minder stroperig maakt en waardoor sperma kan overleven op weg naar het ei;
• vorming van prostaglandine in het lichaam. Het is een component die verantwoordelijk is voor de verhoogde bloedtoevoer naar de geslachtsorganen vóór de vorming van een erectie. Het bevordert ook de aanmaak van het hormoon testosteron;
• is ​​verantwoordelijk voor de hoge mate van afgifte van sperma tijdens de ejaculatie, en neemt ook deel aan het verschijnen van het laatste moment van geslachtsgemeenschap geassocieerd met het hoogtepunt van intiem genot;
• laat met behulp van reflexen de penetratie van urine in het sperma tijdens intieme relaties niet toe.

De prostaatklier is een slecht beschermd orgaan voor pathogene microben. Het hangt rechtstreeks af van de pathologische omstandigheden van de bekkenorganen. Een grote stroom bloed en lymfe, die door de bloedvaten van de beschadigde prostaat beweegt, brengt het fenomeen van stagnatie en oedeem met zich mee, waardoor de ontsteking wordt verergerd. De klier bevat een groot aantal zenuwvezels, dus de pathologie manifesteert zich door pijn.

Prostatitis is een inflammatoire schade aan de prostaat. De meest voorkomende oorzaak van deze aandoening zijn bekkeninfecties. Maar de ingesloten infectie zelf is niet in staat om een ​​ontsteking te veroorzaken; dit vereist de aanwezigheid van predisponerende factoren. Deze categorie omvat:

• gemeten levensstijl (mensen met zittend werk lopen risico);
• regelmatig vasthouden van ontlasting;
• talrijke onderkoeling;
• overdreven actieve intimiteit en lange periodes van onthouding;

De prostaat is een klein orgaan groot en weegt ongeveer 20-25 gram. Maar het geheim van de klier heeft het vermogen om microben destructief te beïnvloeden, daarom treedt een ontsteking in de prostaat op tijdens stagnatie, waarna het geheim zijn bacteriedodende eigenschappen verliest.

Manifestaties van prostatitis

Er zijn twee stadia van de ziekte:

De acute vorm manifesteert zich door de sterkste ontsteking in de prostaatklier. De patiënt heeft koorts tot 39 graden, er is pijn in de liesstreek en tijdens het uitscheiden van uitwerpselen en urine door het lichaam. Dit zijn de eerste kenmerkende symptomen van prostatitis.

Bij een chronisch beloop worden deze symptomen gladgestreken, daarom besteden veel mannen geen aandacht aan de karakteristieke manifestaties van de ziekte. De patiënt kan een temperatuurstijging tot 37 graden hebben, pijnlijke gewaarwordingen tijdens deurinatie en ontlasting. Het belangrijkste symptoom van chronische prostatitis is echter de afvoer van een kleine hoeveelheid slijm of etterende inhoud uit de urethra.

Predisponerende factoren

Er zijn zes eerste symptomen van prostatitis - dit is een mislukking in het deurinatieproces als gevolg van gecompliceerde urineproductie uit de blaas wanneer de urethra wordt samengedrukt door de vergrote prostaatklier (dysuriesyndroom):

• uitscheiding van urine druppel voor druppel;
• pijnlijke gewaarwordingen;
• urinestraal zonder druk en niet verder dan 20 cm;
• jet-discontinuïteit;
• frequente deurinering 's nachts;
• gevoel van onvolledige lediging van de blaas.

Belangrijk! Het is verboden prostatitis te diagnosticeren wanneer deze symptomen worden gedetecteerd zonder grondig onderzoek. Deze aandoening heeft een zeer complex proces van ontstaan ​​en ontwikkeling, dat verschillende mechanismen omvat.

Behandel een ziekte niet uitsluitend op basis van klinische manifestaties. U moet onmiddellijk contact opnemen met een specialist voor een nauwkeurige diagnose en het voorschrijven van therapeutische maatregelen. Diagnostiek en therapie worden voorgeschreven rekening houdend met de organen en systemen die door de ziekte worden aangetast. In sommige gevallen moet u andere specialisten raadplegen.

Tekenen van ziekte

Prostatitis kan zich manifesteren als een acute vorm van het ontstekingsproces en chronisch. Het acute beloop wordt gekenmerkt door een ontsteking van het slijmvlies, de follikel en het parenchym, maar ze mogen niet worden verward met symptomen van prostaatadenoom. En chronisch - manifesteert zich door bijkomende aandoeningen.

Symptomen van prostatitis bij mannen, geïdentificeerd door klinische en functionele onderzoeken:

• Frequent urineren

Een normale man kan tot 12 keer per dag, meestal 5 keer, de neiging hebben om te deurine. Het urinevolume bij een gezonde patiënt per dag is van 1 tot 2 liter. Verlangens naar deurinatie bij een gezonde man ontstaan ​​wanneer de blaas gevuld is met een volume van 120-170 ml. Een ophoping van urine van meer dan 350 ml zorgt voor de sterkste drang om te plassen.

Tijdens het ontstekingsproces worden de wanden van de blaas systematisch geïrriteerd en wordt deurinatie:

• niet ongebruikelijk, terwijl de hoeveelheid urine binnen normale grenzen blijft;
• in een kleine hoeveelheid: de producten van het ontstekingsproces irriteren de receptoren van de blaas, en er zijn valse verlangens naar deurinatie, een gevoel van een volle blaas, na het legen blijft een gevoel van volheid over;
• pijnlijk door vernauwing van de urethra;
• moeilijk vanwege compressie van de urethra door de klier, soms tot uiting in het onvermogen om de blaas te ledigen wanneer deze te vol is;
• vaak 's nachts;
• temperatuur.

Meestal stijgt de temperatuur van 37 naar 38 graden. In de beginfase van sepsis met etterende ontsteking van de klier stijgt de temperatuur meer dan 39 graden. In het laatste stadium van septische shock daalt de temperatuur daarentegen tot 35 graden. Lage temperaturen vormen een bedreiging voor het menselijk leven als gevolg van stollingsstoornissen in de bloedplaatjes. De uitkomst bij prostatitis met sepsiscomplicaties is ongunstig.

• Bloed in urine

Dit is vrij zeldzaam, maar het is een gevaarlijk teken van het verloop van de ziekte. Constant bloeden is bijna onmogelijk om te stoppen. Er zijn verschillende redenen voor de ontwikkeling van hematurie:

• met perforatie van het vat in de urethra;
• trauma opgelopen tijdens het onderzoek;
• kwaadaardige hyperplasie;
• pijn.

Ontsteking van de prostaat met een bijbehorende complicatie gaat gepaard met constante pijn. Het kan zelden met tussenpozen zijn. Meestal is de pijn dof of pijnlijk en manifesteert deze zich in het perineum en de anus.

Laboratoriummethoden

Benoemd om het stadium van de ziekte te verduidelijken:

1. Bloedonderzoek. Met de prostaat wordt een verhoogd gehalte aan leukocyten gedetecteerd, een toename van de bezinkingssnelheid van erytrocyten en een verschuiving van de leukocytenformule naar steekcellen;

2. Urineonderzoek. Bepaalt de etterende inhoud in urine en de aanwezigheid van bacteriën. Er wordt een studie van 3 potjes gebruikt: 3 porties urine worden genomen aan het begin, midden en einde van de deur. Talrijke onderzoeken van urine met een interval van meerdere dagen laten een verandering in de bacterieflora zien;
3. Bacteriologische bloedkweek. Het wordt voorgeschreven voor het ontwikkelen van bloedvergiftiging met een dagelijkse temperatuurschommeling van 3-5 graden.

Instrumenteel onderzoek

1. Echografie door het rectum. De diagnose verduidelijken is de meest informatieve methode. Deze studie heeft contra-indicaties.
2. Röntgenmethode. Voorafgaand aan het onderzoek wordt een contrastmiddel in de blaas geïnjecteerd.
3. Excisie van een stukje weefsel voor microscopisch onderzoek wordt gebruikt voor beperkte indicaties.

Prostatitis redenen

Experts identificeren verschillende classificaties van waarom een ​​man prostatitis zou kunnen hebben:

• complicatie van symptomen van een ziekte die een persoon heeft getroffen vóór of een negatief effect van gynaecologische aandoeningen bij een partner;
• urethrale reflex. Het niet functioneren van de prostaat is beladen met het onvermogen om de terugstroom van urine te stoppen. Wanneer deze vloeistof de genitale kanalen bereikt, wordt dit een urethrale reflex genoemd. Vervolgens wordt bacterieel zaaien van de klier gevormd. Deze aandoening is een gevolg van een ontsteking in de urethra of het onjuist inbrengen van de katheter. Er is ook een uitzetting van het lumen van het urethrale kanaal;
• een ongebruikelijke manier van intiem leven. Als een man een aanzienlijke toename of afname van het aantal seksuele relaties heeft, kan dit bijdragen aan de ontwikkeling van prostatitis. Constante vertragingen bij de ejaculatie zijn ook reden tot bezorgdheid;
• stop van veneus bloed in de geslachtsorganen in het bekkengebied. Dit gebeurt bij afwezigheid van voldoende actieve bewegingen, sporten;
• hormonale stoornissen veroorzaakt door een lage productie van hormonen die in de geslachtsklieren worden gevormd. Vanwege deze pathologie is er een algemene malaise van de skelet- en gladde spieren en andere aandoeningen.

Soorten prostatitis

Er zijn twee afdelingen van deze ziekte: bacterieel en niet-bacterieel.

Het eerste type wordt gekenmerkt door het feit dat de ziekte voortkomt uit de aanwezigheid van pathogene microben die vanuit de externe omgeving het lichaam zijn binnengedrongen. Stafylokokken, streptokokken, Escherichia coli en vele anderen vallen in de categorie van schadelijke micro-organismen. Bovendien omvat deze classificatie van prostatitis gevallen waarin de ziekte wordt veroorzaakt door een overgedragen ziekte die via seks wordt overgedragen.

Voor de tweede, niet-bacteriële soort zijn er ook verschillende onderverdelingen:

• Congestieve prostatitis. In dit geval wordt de ziekte van de klier veroorzaakt door congestie in het bekkengebied. Dit resultaat wordt meestal geleid door onvolledige ejaculatie, een buitensporig aantal intimiteit, langdurige onthouding, onvolledige geslachtsgemeenschap.
• Sclerotische prostatitis. Het wordt gekenmerkt door een afname van de grootte en functie van de prostaat. Er is een verdikking van het weefselmembraan door de dood van prostaatcellen en hun degeneratie tot een hard bindweefsel. De redenen voor dit type zijn frequente ontlastingsstoornissen in de vorm van een moeilijke, langzame stoelgang, het nemen van bepaalde medicijnen en talrijke infecties. Dit type prostaatontsteking is ongeneeslijk.
• Calculeuze prostatitis. Bij dit type ontsteking wordt de aanwezigheid van stenen in de klier onthuld. Nadat ze een grote omvang hebben bereikt, veroorzaken ze hevige pijn in de urethra. Therapie bestaat uit het verwijderen van stenen door chirurgische of therapeutische methoden.
• Prostatodynie. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van constante pijn in het bekkengebied, waarvan de oorzaken niet zijn onderzocht. Vermoedelijk kan het worden veroorzaakt door het terugstromen van afscheidingen, een aandoening van de blaashals, schade aan het spierweefsel tussen de anus en de geslachtsorganen, en ook een psychologische factor is mogelijk.
• Atypische prostatitis. De patiënt kan klagen over pijn in de onderste ledematen, de lumbale en het heiligbeen, die niet aanwezig is bij typische vormen van prostatitis. Het resultaat van de therapie houdt rechtstreeks verband met de duur van het verloop van de ziekte, de aanwezigheid van complicaties en de ernst van het ontstekingsproces.

Als de behandeling op het verkeerde moment wordt gestart, of als de prostatitis herhaaldelijk verergert, verandert de ontsteking in een ernstige vorm die gepaard gaat met ernstige complicaties: verminderde potentie, onvermogen om zwanger te worden, depressieve aandoeningen, ernstige pijn, prostaatadenoom bij mannen.

Complicaties

Alles hangt rechtstreeks af van leeftijd, immuniteit, slechte gewoonten en tijdige behandeling. Dus bij ouderen met een verminderd immuunsysteem, gecompliceerd door overmatige consumptie van alcoholhoudende producten, zullen de gevolgen zeer ernstig zijn.

Actie op potentie. De beschadigde klier verlaagt de productie van hormonen die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan ​​van een erectie. Complicaties zijn een gebrek aan volheid van gevoelens tijdens intimiteit, een zwakke uitstoot van zaadvloeistof, tekenen van prostaatadenoom bij mannen en impotentie.

Invloed op de conceptie van een kind. Een ontstoken prostaat vermindert de productie van normale secreties die nodig zijn voor de activiteit van sperma in de vrouwelijke voortplantingsorganen voor bevruchting aanzienlijk. Het geheim, met intimiteit in het geboortekanaal van het meisje komen, wordt blootgesteld aan immuunafstoting, wat leidt tot de onmogelijkheid van bevruchting van het ei.

Andere complicaties. Met een verergering van prostatitis neemt het risico op ophoping van pus in de weefsels van de klier toe. Pijn met prostatitis neemt toe. Wanneer een secundaire infectie is gehecht, smelt het epitheel, gevolgd door het verschijnen van een capsule in de buurt van een ontsteking. De gevolgen omvatten ook een acuut uitgedrukte vorm van urineretentie, urolithiasis, het optreden van prostaatadenoom bij mannen en andere.

Intimiteit met ontsteking

Het is al bewezen dat de belangrijkste oorzaken van prostatitis het ontbreken van seksuele relaties met verhoogde prikkelbaarheid of overmatige seksuele activiteit zijn. Regelmatige ejaculatie met een normale frequentie heeft een gunstig effect in de vroege stadia van prostatitis. In sommige procedures en stadia van de ziekte is het tijdelijk verboden om intimiteit aan te gaan. In overleg met een specialist vindt u meer gedetailleerde informatie.

Belangrijk! Tijdens de behandeling van prostatitis kunt u vrijen, maar alleen met veiligheid en gematigdheid in de relatie, tenzij anders voorgeschreven door de arts.

Prostatitis is een puur mannelijke ziekte. Maar een ontsteking van de klier vormt een gezondheidsrisico voor de partner. Het vormt een bedreiging voor de conceptie en het baren van een ongeboren kind. Een gezonde levensstijl en betrouwbare anticonceptie is een effectieve manier om partners te beschermen tegen complicaties.

Prostatitisbehandeling

Het is alleen mogelijk om volledig te herstellen en de verdere ontwikkeling van de ziekte te stoppen met tijdige verwijzing naar een specialist. In dit geval behaalt u een positief resultaat. Wanneer onomkeerbare veranderingen optreden, is het niet mogelijk om volledig van de ziekte af te komen. In de regel treedt herhaalde ontsteking op met een overgang naar een chronisch type.

Naast medicamenteuze behandeling is een belangrijk punt of de patiënt klaar is om zijn levensstijl te veranderen (bijvoorbeeld onregelmatige intieme relaties of een zittende levensstijl). Als de patiënt zijn gebruikelijke manier van leven niet wil veranderen, zal de ziekte snel weer voelbaar zijn. Juist met het feit dat de patiënt deze negatieve factoren niet wil veranderen, en het concept daarmee samenhangt, is prostatitis niet te behandelen.

Behandelingsopties, de periode wordt voorgeschreven door een specialist na een volledig onderzoek en vaststelling van de oorzaak van het voorval. Antibiotica zijn het belangrijkste medicijn dat tijdens de behandeling wordt gebruikt. Ook aanbevolen zijn vitamines, fysiotherapie, pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen. Bij verergering van prostatitis duurt de behandeling langer.

Dieet

Met het juiste dieet en het gebruik van bepaalde voedingsmiddelen, kunt u het volgende bereiken:

• verminderen pijn;
• verbetering van de beweging van bloed en lymfe in de bloedvaten van de prostaat;
• versterken van het immuunsysteem;
• normalisatie van de darmfunctie;
• vermindering van de urineproductie 's nachts.

De volgende voedingsmiddelen moeten van het dieet worden uitgesloten:

1. Koffie en gekruid voedsel - verhoging van de bloedtoevoer naar de prostaat, meer pijn.
2. Vetten, vet vlees, eieren, meelproducten - verhogen de vorming van cholesterolplaques op de wanden van bloedvaten, verminderen de beweging van de bloedstroom.
3. Alcoholische producten - verlaagt het immuunsysteem van het lichaam.
4. Voedsel met grove vezels en gezouten - schendt de golvende samentrekkingen van de darmwand.
5. Overmatige vochtinname (vooral 's avonds) - verhoogt het vochtgehalte in het lichaam, wat leidt tot wallen.

Aanbevolen voedingsmiddelen: verse groentesalades met olijfolie, fruit, gekookt mager vlees, groenten, sappen en noten.

Preventie

Aanbevolen:

• wandelpromenade met brede trede (fysiologisch lopen);
• rationele voeding;
• gezonde levensstijl;
• gebruik van anticonceptie voor mannen;
• gematigde intimiteit en meer.

Conclusie

U hoeft niet te wachten tot er een aandoening optreedt, maar u moet een keer per jaar een arts bezoeken voor preventieve doeleinden. Behandeling voor een secundaire exacerbatie van prostatitis is veel moeilijker en duurt langer, en is ook beladen met zijn eigen complicaties.

In dit artikel hebben we geleerd hoe een ontsteking van de prostaatklier zich manifesteert, en welke pijn er is bij prostatitis, hoe deze aandoening te behandelen.